جزایر گالاپاگوس در اکوادور Galapagos Islands

جزایر گالاپاگوس گنجینه ای بی نظیر در اقیانوس آرام و بخشی از کشور اکوادور مقصدی است که هر علاقه مند به طبیعت و حیات وحش را مجذوب خود می کند. این مجمع الجزایر آتشفشانی به دلیل گونه های جانوری و گیاهی منحصر به فرد خود شهرت جهانی دارد و زیست بومی استثنایی را به نمایش می گذارد. اگر به دنبال تجربه ای فراموش نشدنی در دل طبیعتی بکر و آشنایی با تاریخچه شگفت انگیز تکامل هستید گالاپاگوس مقصدی ایده آل برای شماست. این راهنما به شما کمک می کند تا با تمام جنبه های این بهشت طبیعی از موقعیت جغرافیایی و تاریخچه تا حیات وحش بی مانند و نکات کلیدی سفر آشنا شوید و برای بازدید از آن برنامه ریزی کنید.

موقعیت جغرافیایی گالاپاگوس

مجمع الجزایر گالاپاگوس در اقیانوس آرام شرقی واقع شده است. این جزایر تقریباً در ۹۷۲ کیلومتری غرب سواحل اصلی کشور اکوادور قرار دارند و از نظر جغرافیای سیاسی بخشی از این کشور آمریکای جنوبی محسوب می شوند. موقعیت گالاپاگوس بر روی خط استوا ویژگی های آب و هوایی و زیستی خاصی به آن بخشیده است.

فاصله تا مرکز اکوادور

جزایر گالاپاگوس حدود ۹۷۲ کیلومتر از خاک اصلی اکوادور فاصله دارند. این فاصله نسبتاً زیاد باعث حفظ انزوای طبیعی جزایر شده و به تکامل گونه های منحصر به فرد آن کمک کرده است. نزدیک ترین خشکی قاره ای به این مجمع الجزایر سواحل غربی اکوادور است.

تاریخچه گالاپاگوس

جزایر گالاپاگوس میلیون ها سال پیش در اثر فعالیت های آتشفشانی زیر اقیانوس شکل گرفتند. این جزایر نسبتاً جوان هستند و برخی از آتشفشان های آن ها هنوز فعالند. اولین کشف ثبت شده این جزایر توسط اروپایی ها به سال ۱۵۳۵ بازمی گردد زمانی که یک کشیش اسپانیایی به نام فری توماس دو برلانگا به طور تصادفی به این منطقه رسید.

در طول قرون بعدی این جزایر پناهگاهی برای دزدان دریایی و سپس شکارچیان نهنگ و لاک پشت بودند. اهمیت علمی گالاپاگوس در قرن نوزدهم میلادی با سفر کشتی بیگل نیروی دریایی بریتانیا و حضور چارلز داروین آشکار شد. اکوادور در سال ۱۸۳۲ مالکیت این مجمع الجزایر را اعلام کرد و در سال ۱۹۷۳ استان گالاپاگوس تأسیس شد.

نقش چارلز داروین در گالاپاگوس

سفر چارلز داروین به گالاپاگوس در سال ۱۸۳۵ نقطه عطفی در تاریخ علم زیست شناسی بود. او در طول اقامت خود تنوع گونه های جانوری به ویژه سهره ها و لاک پشت های غول پیکر را در جزایر مختلف مشاهده کرد. این مشاهدات و جمع آوری نمونه ها نقش حیاتی در شکل گیری نظریه مشهور او یعنی نظریه تکامل از طریق انتخاب طبیعی ایفا کردند. داروین متوجه شد که گونه ها در جزایر مختلف با وجود نزدیکی تفاوت های ظاهری دارند که با محیط زیست آن ها سازگار شده است.

ویژگی های طبیعی گالاپاگوس

گالاپاگوس شامل ۱۸ جزیره اصلی ۳ جزیره فرعی و ۱۰۷ صخره و جزیرک است که همگی منشأ آتشفشانی دارند. بزرگترین جزیره ایزابلا حدود سه چهارم مساحت کل خشکی ها را شامل می شود. توپوگرافی جزایر متنوع است از سواحل آتشفشانی سیاه و دشت های خشک کاکتوس گرفته تا ارتفاعات مرطوب با پوشش گیاهی انبوه.

این تنوع زیستگاهی شرایط را برای زندگی گونه های مختلف فراهم کرده است. جریان های اقیانوسی سرد مانند جریان هامبالت با وجود قرار گرفتن جزایر بر روی خط استوا تأثیر زیادی بر آب و هوا و اکوسیستم دریایی دارند و مواد مغذی را برای حیات دریایی غنی به ارمغان می آورند.

آب و هوای گالاپاگوس

آب و هوای گالاپاگوس تحت تأثیر موقعیت استوایی و جریان های اقیانوسی است و دو فصل اصلی دارد. فصل گرم و مرطوب از دسامبر تا می (آذر تا اردیبهشت) است. در این دوره دما بالاتر بوده هوا آفتابی تر است و بارندگی ها معمولاً به صورت رگبارهای شدید و کوتاه رخ می دهند. دمای آب دریا نیز در این فصل گرم تر است.

فصل خنک و خشک که به فصل گاروآ معروف است از ژوئن تا نوامبر (خرداد تا آبان) ادامه دارد. در این فصل بادهای جنوبی می وزند و مه غلیظی به نام گاروآ در ارتفاعات جزایر شکل می گیرد که باعث بارندگی های ریز و مداوم در آن مناطق می شود. دمای هوا و آب دریا در این فصل پایین تر است.

ویژگی های آب و هوایی گالاپاگوس

در فصل گرم (دسامبر تا می) میانگین دمای هوا حدود ۲۵ درجه سانتی گراد است و آب دریا نیز تا حدود ۲۵ درجه سانتی گراد گرم می شود. آسمان معمولاً صاف و آفتابی است. در فصل گاروآ (ژوئن تا نوامبر) دمای هوا و آب کمی پایین تر می آید میانگین دمای آب حدود ۲۲ درجه سانتی گراد است. این فصل با بادهای قوی تر و وجود مه و باران های ریز در بخش های مرتفع مشخص می شود. پدیده ال نینو نیز به صورت دوره ای بر آب و هوای جزایر تأثیر می گذارد و باعث گرم شدن غیرعادی آب و افزایش بارندگی می شود.

جزایر گالاپاگوس

مجمع الجزایر گالاپاگوس از تعداد زیادی جزیره با اندازه ها و ویژگی های متفاوت تشکیل شده است. این جزایر همگی منشأ آتشفشانی دارند و سن آن ها متفاوت است؛ جزایر غربی مانند ایزابلا و فرناندینا جوان تر و فعال تر هستند در حالی که جزایر شرقی قدیمی تر و فرسایش یافته ترند. هر جزیره زیستگاه ها و گونه های خاص خود را دارد که بازدید از آن ها تجربه ای منحصر به فرد ارائه می دهد.

جزایر اصلی گالاپاگوس

گالاپاگوس شامل ۱۸ جزیره اصلی است که مساحت آن ها بیش از یک کیلومتر مربع است. برخی از مهم ترین و شناخته شده ترین این جزایر عبارتند از: ایزابلا (بزرگترین جزیره با آتشفشان های فعال) سانتا کروز (مرکز توریستی با شهر پورتو آیورا و ایستگاه داروین) سان کریستوبال (پایتخت استان با فرودگاه دیگر) فرناندینا (یکی از فعال ترین آتشفشان ها) اسپانیولا (جنوبی ترین و خانه ی آلباتروس های موج دار) فلورینا (با تاریخچه انسانی جالب) و سانتیاگو.

جزایر خرد گالاپاگوس

علاوه بر جزایر اصلی گالاپاگوس شامل ۳ جزیره فرعی بزرگتر و تعداد زیادی صخره و جزیرک کوچک است. برخی از این جزایر کوچک نیز از نظر بوم شناسی و گردشگری اهمیت دارند مانند جزیره بارتولومه که به خاطر چشم انداز آتشفشانی نمادین و پنگوئن های گالاپاگوس شناخته می شود یا جزیره سیمور شمالی که زیستگاه کلونی های بزرگ پرندگان دریایی است. این جزایر کوچک تر اغلب با قایق های کوچک تر یا در قالب تورهای یک روزه قابل دسترسی هستند.

حیات وحش گالاپاگوس

حیات وحش گالاپاگوس به دلیل انزوای جغرافیایی و عدم حضور شکارچیان طبیعی به طرز شگفت انگیزی منحصر به فرد و بی باک است. بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی این جزایر بومی هستند یعنی فقط در همین نقطه از جهان یافت می شوند. این ویژگی باعث شده گالاپاگوس به یک آزمایشگاه طبیعی برای مطالعه تکامل تبدیل شود.

موجودات شاخص گالاپاگوس

گالاپاگوس خانه موجودات نمادین زیادی است. لاک پشت های غول پیکر گالاپاگوس که نام جزایر از آن ها گرفته شده معروف ترین ساکنان هستند. ایگواناهای دریایی تنها مارمولک های دریایی جهان در سواحل سنگلاخی یافت می شوند. سهره های داروین که نقش مهمی در نظریه تکامل داشتند در جزایر مختلف زندگی می کنند. پرندگان دیگری مانند کودن های پاپیش آبی آلباتروس های موج دار و پنگوئن های گالاپاگوس (تنها گونه پنگوئن استوایی) نیز از موجودات شاخص این منطقه هستند. شیرهای دریایی گالاپاگوس نیز در بسیاری از سواحل دیده می شوند.

زندگی دریایی در گالاپاگوس

آب های اطراف گالاپاگوس به لطف تلاقی جریان های اقیانوسی مختلف بسیار غنی از حیات دریایی هستند. این منطقه یک بهشت واقعی برای غواصان و علاقه مندان به دنیای زیر آب است. می توانید انواع ماهی های گرمسیری و سردسیری کوسه ها (از جمله کوسه های سرچکشی) سفره ماهی ها لاک پشت های دریایی سبز دلفین ها و حتی نهنگ ها را مشاهده کنید. صخره های مرجانی و پوشش گیاهی دریایی نیز اکوسیستم زیر آب را رنگارنگ و جذاب کرده اند.

جاذبه ها و تفریحات گالاپاگوس

گالاپاگوس مقصدی ایده آل برای کسانی است که به دنبال تجربه های نزدیک با طبیعت و حیات وحش هستند. فعالیت های اصلی حول محور گشت و گذار در جزایر مشاهده حیوانات در زیستگاه طبیعی آن ها و کاوش در دنیای زیر آب می چرخد. تورها و سفرهای دریایی متنوعی برای پاسخگویی به سلیقه ها و بودجه های مختلف وجود دارد.

نقاط توریستی محبوب

برخی از نقاط توریستی محبوب شامل ایستگاه تحقیقاتی چارلز داروین در جزیره سانتا کروز است که می توان لاک پشت های غول پیکر را از نزدیک دید. خلیج تورتو در سانتا کروز با ساحل زیبا و ایگواناهای دریایی اش نیز پرطرفدار است. جزیره اسپانیولا برای مشاهده آلباتروس ها جزیره فرناندینا برای آتشفشان فعال و ایگواناهای دریایی و جزیره بارتولومه برای چشم انداز پانورامیک و پنگوئن ها مقاصد کلیدی هستند. بازدید از نقاط مشخص شده و با راهنمای مجاز در پارک ملی ضروری است.

فعالیت های ماجراجویانه

فعالیت های ماجراجویانه در گالاپاگوس شامل غواصی اسکوبا و اسنورکلینگ برای کشف حیات دریایی غنی است. شنا کردن در کنار شیرهای دریایی لاک پشت های دریایی و ماهی های رنگارنگ تجربه ای فراموش نشدنی است. پیاده روی در مسیرهای مشخص شده در جزایر مختلف برای مشاهده حیات وحش زمینی و مناظر آتشفشانی نیز از دیگر فعالیت هاست. قایق سواری و کایاک سواری در امتداد سواحل نیز امکان پذیر است.

راه های دسترسی به گالاپاگوس

تنها راه دسترسی به جزایر گالاپاگوس از طریق پرواز است. دو فرودگاه اصلی در این مجمع الجزایر وجود دارد: یکی در جزیره بالترا (نزدیک سانتا کروز) و دیگری در جزیره سان کریستوبال. پروازها معمولاً از شهرهای اصلی اکوادور مانند کیتو یا گوایاکیل انجام می شوند. پس از رسیدن به گالاپاگوس حمل و نقل بین جزایر عمدتاً از طریق قایق های سریع السیر یا کشتی های کروز انجام می شود.

اقامت در گالاپاگوس به دو شکل اصلی است: یا در کشتی های کروز که شامل گشت و گذار بین جزایر و اقامت شبانه بر روی کشتی هستند یا اقامت در هتل ها در جزایر مسکونی (مانند سانتا کروز یا سان کریستوبال) و استفاده از تورهای یک روزه با قایق به جزایر نزدیک. تورهای کروز اغلب جامع ترین راه برای بازدید از جزایر دورتر و نقاط کمتر در دسترس هستند.

بهترین زمان سفر به گالاپاگوس

گالاپاگوس در تمام طول سال پذیرای گردشگران است و «بهترین» زمان سفر به اولویت های شما بستگی دارد. فصل گرم و مرطوب (دسامبر تا می) برای شنا و غواصی مناسب تر است زیرا آب دریا گرم تر و دید زیر آب اغلب بهتر است. در این فصل ممکن است باران های شدید اما کوتاهی ببارد و هوا گرم تر باشد.

فصل خنک و خشک یا گاروآ (ژوئن تا نوامبر) برای مشاهده برخی گونه های جانوری خاص مانند آلباتروس ها و پنگوئن ها که در این دوره فعالیت بیشتری دارند مناسب تر است. هوا خنک تر است و در ارتفاعات مه و باران ریز وجود دارد. تعداد گردشگران در برخی از این ماه ها ممکن است کمتر باشد.

هزینه سفر به گالاپاگوس

سفر به جزایر گالاپاگوس به طور کلی تجربه ای گران قیمت محسوب می شود. هزینه ها شامل بلیط هواپیما (پرواز بین المللی به اکوادور و پرواز داخلی به گالاپاگوس) هزینه ورودی پارک ملی گالاپاگوس هزینه حمل و نقل بین جزایر اقامت (هتل یا کروز) و هزینه تورها و فعالیت ها می شود.

هزینه سفر به شدت به نوع اقامت (کروز لوکس در مقابل هتل اقتصادی و تور روزانه) مدت زمان سفر و سطح فعالیت های انتخابی شما بستگی دارد. تورهای کروز معمولاً شامل همه چیز (اقامت غذا حمل و نقل بین جزایر تورها با راهنما) هستند و هزینه بالاتری دارند در حالی که اقامت در هتل و استفاده از تورهای روزانه ممکن است انعطاف پذیری و گاهی هزینه کمتری داشته باشد.

جزایر گالاپاگوس کجا قرار دارند؟

جزایر گالاپاگوس مجمع الجزایری در اقیانوس آرام شرقی هستند که حدود ۹۷۲ کیلومتر از سواحل غربی کشور اکوادور فاصله دارند و بخشی از قلمرو این کشور محسوب می شوند.

آب و هوای جزایر گالاپاگوس چگونه است؟

گالاپاگوس دو فصل اصلی دارد: گرم و مرطوب (دسامبر تا می) با آب گرم و آفتاب و خنک و خشک (ژوئن تا نوامبر) با آب خنک تر باد و مه در ارتفاعات.

چرا حیات وحش گالاپاگوس منحصر به فرد است؟

حیات وحش گالاپاگوس به دلیل انزوای جغرافیایی و عدم حضور شکارچیان اصلی در طول میلیون ها سال تکامل یافته و بسیاری از گونه های آن بومی این منطقه هستند و در جای دیگری یافت نمی شوند.

هزینه سفر به جزایر گالاپاگوس چقدر است؟

سفر به گالاپاگوس معمولاً گران است و هزینه آن به شدت به نوع اقامت (کروز یا هتل) مدت زمان سفر و فعالیت های انتخابی بستگی دارد.

آیا برای سفر به گالاپاگوس ویزا لازم است؟

نیاز به ویزا برای سفر به اکوادور (شامل گالاپاگوس) بستگی به ملیت شما دارد. برای اطلاع دقیق از مقررات ویزا باید با سفارت یا کنسولگری اکوادور در کشور خود تماس بگیرید.

بهترین زمان برای سفر به گالاپاگوس چه فصلی است؟

بهترین زمان بستگی به اولویت شما دارد. فصل گرم برای شنا و فصل خنک برای مشاهده برخی گونه های خاص مناسب تر است. جزایر در تمام طول سال جذاب هستند.

چگونه به جزایر گالاپاگوس سفر کنیم؟

دسترسی به گالاپاگوس فقط از طریق پرواز به یکی از دو فرودگاه آن (بالترا یا سان کریستوبال) از شهرهای اصلی اکوادور امکان پذیر است. حمل و نقل بین جزایر با قایق یا کشتی کروز انجام می شود.