آیا گروت و ملات با هم متفاوت اند؟

گروت و ملات شاید در نگاه اول شبیه به هم به نظر برسند، اما کاربرد و خواص آن‌ها آنقدر متفاوت است که انتخاب اشتباه یکی به جای دیگری می‌تواند کیفیت و دوام پروژه شما را به خطر بیندازد. درک تفاوت این دو ماده، چه در حال ساخت یک سازه صنعتی باشید و چه در حال بازسازی آشپزخانه خود، یک دانش ضروری است. در ادامه ی این مطلب از بتن کاور https://betoncover.com/ به بررسی بیشتر تفاوت گروت و ملات و نقش این دو محصول در صنعت ساخت و ساز میپردازیم، همراه ما باشید.

تفاوت گروت وملات: چسباندن در برابر پُر کردن

ساده‌ترین و بنیادی‌ترین تفاوت بین گروت و ملات در هدف اصلی آن‌ها نهفته است. ملات اساساً یک “ماده چسبنده” است که برای اتصال مصالح ساختمانی مانند آجر، بلوک یا کاشی به یکدیگر طراحی شده است. در مقابل، گروت یک “ماده پُرکننده” است که برای پر کردن شکاف‌ها، ترک‌ها و فضاهای خالی به کار می‌رود.

برای درک بهتر، باید بدانید گروت و ملات هر دو از ترکیب پایه‌ای آب، سیمان و گاهی ماسه تشکیل می‌شوند، اما تفاوت در نسبت‌ها و افزودنی‌هایشان باعث می‌شود عملکردشان کاملاً متفاوت باشد. گروت معمولاً برای پر کردن فضاهای خالی، زیر صفحات فلزی (بیس پلیت‌ها) یا اطراف میل‌گردها به کار می‌رود، جایی که نیاز به استحکام فشاری بالا و سیالیت زیاد داریم. در مقابل، ملات بیشتر برای چسباندن آجر، بلوک و کاشی استفاده می‌شود و هدفش ایجاد اتصال یکنواخت و مقاوم میان سطوح است.

اگر در پروژه‌ای گروت را جای ملات یا بالعکس به کار ببرید، ممکن است با مشکلاتی مانند نشست، ترک خوردگی یا کاهش مقاومت مواجه شوید. گروت به دلیل ترکیب خاصش معمولاً بدون ماسه یا با دانه‌بندی بسیار ریز است تا بتواند تمام حفره‌ها را پر کند، در حالی‌که ملات برای کارهای بنایی طراحی شده و خاصیت چسبندگی بالاتری دارد. بنابراین، شناخت دقیق ویژگی‌ها و موارد استفاده هر یک از این مواد برای هر مهندس، پیمانکار یا حتی کاربر خانگی ضروری است.

مثلا پروژه کاشی‌کاری را در نظر بگیرید. شما از ملات برای چسباندن کاشی‌ها به کف یا دیوار استفاده می‌کنید. اما پس از نصب کاشی‌ها، فضای خالی بین آن‌ها باقی می‌ماند. اینجاست که گروت وارد عمل می‌شود و این فضاها را پر می‌کند تا سطحی یکپارچه، مقاوم و نفوذناپذیر ایجاد کند.

فراتر از پُر کردن: مقاومت و روانی بالای گروت

گروت فقط یک پرکننده ساده نیست؛ بلکه یک ماده مهندسی‌شده با ویژگی‌های فنی برتر است که آن را برای کاربردهای حساس و سنگین مناسب می‌سازد. سه ویژگی کلیدی گروت عبارتند از:

• مقاومت فشاری بالا: این ویژگی گروت را برای تحمل بارهای بسیار سنگین ایده‌آل می‌کند. به همین دلیل از آن در زیر صفحه ستون‌های فلزی، فونداسیون ماشین‌آلات صنعتی سنگین و سازه‌هایی که تحت فشار زیاد هستند، استفاده می‌شود.
• عدم جمع‌شدگی: برخلاف بسیاری از مصالح پایه سیمانی، گروت پس از اجرا منقبض نمی‌شود و ترک نمی‌خورد. این ویژگی برای حفظ پایداری و یکپارچگی سازه مهم است و تضمین می‌کند که فضای پر شده کاملاً متراکم باقی بماند.
• جریان‌پذیری (روانی): گروت بسیار روان‌تر از ملات است. این روانی بالا به آن اجازه می‌دهد تا به عمیق‌ترین و ریزترین منافذ و فضاهای خالی نفوذ کرده و آن‌ها را به طور کامل پر کند، امری که برای اطمینان از اتصال کامل و انتقال بار صحیح ضروری است.

خانواده گروت‌ها: از ترمیم ترک تا نصب ماشین‌آلات سنگین

برای هر نیازی، یک نوع گروت تخصصی وجود دارد. در حالی که انواع مختلفی در بازار موجود است، سه نوع اصلی کاربردهای گسترده‌ای دارند:

• گروت سیمانی: این نوع پرکاربردترین گروت برای مصارف عمومی مانند ترمیم ترک‌ها و شکاف‌های بتنی است. یک مزیت فنی مهم آن این است که به دلیل نداشتن سنگدانه آهنی، پس از اجرا در معرض زنگ‌زدگی و خوردگی قرار نمی‌گیرد و دوام بالایی دارد.
• گروت پلیمری: این گروت به لطف ترکیبات رزینی، مقاومت فوق‌العاده‌ای در برابر آب، مواد شیمیایی و سایش دارد. یک مزیت کلیدی و عملی آن این است که برای اجرا به پرایمر نیاز ندارد، که این ویژگی فرآیند کار را ساده‌تر و سریع‌تر می‌کند.
• گروت اپوکسی: این گروت مقاوم‌ترین نوع موجود است که برای پروژه‌های صنعتی سنگین طراحی شده است. چسبندگی فوق‌العاده‌ای به سازه‌های فولادی دارد و زمان سخت شدن سازه زیرکار را به شکل قابل توجهی کاهش می‌دهد. این ویژگی‌ها آن را برای نصب ماشین‌آلات دقیق و سازه‌های تحت ارتعاشات شدید ایده‌آل می‌کند.

نکته ظریف در مورد ملات: قوی‌تر بودن همیشه بهتر نیست

یکی از نکات جالب و کمتر شناخته‌شده در مورد ملات این است که مقاومت آن باید با مصالحی که به هم متصل می‌کند، در تعادل باشد. این یک شمشیر دولبه است:

• اگر مقاومت فشاری ملات از آجر یا بلوکی که به هم می‌چسباند بیشتر باشد، در برابر فشارها و تنش‌ها، این آجر یا بلوک است که ترک می‌خورد.
• برعکس، اگر ملات ضعیف‌تر از مصالح باشد، خود ملات تحت فشار خرد شده و ترک می‌خورد و اتصال از بین می‌رود.

این نکته نشان می‌دهد که فرمولاسیون ملات باید با دقت و متناسب با نوع مصالح ساختمانی انتخاب شود تا یکپارچگی و دوام کل سازه تضمین گردد.

نتیجه‌گیری

اکنون می‌دانیم که ملات یک چسب برای اتصال مصالح و گروت یک پرکننده مهندسی‌شده برای پر کردن فضاهای خالی و تحمل بارهای سنگین است. هرکدام برای هدف مشخصی طراحی شده‌اند و استفاده صحیح از آن‌ها تفاوت بین یک کار حرفه‌ای و یک پروژه ضعیف را رقم می‌زند.

حال که تفاوت کلیدی این دو ماده را می‌دانید، در پروژه بعدی خود با اطمینان بیشتری مصالح مناسب را انتخاب خواهید کرد. چه مصالح ساختمانی دیگری وجود دارند که به نظر ساده می‌آیند اما دنیایی از پیچیدگی در خود دارند؟

منبع: بتن کاور