«فرمان مرادی» به تنهایی بخشی از تاریخ موسیقی بود

مدیرعامل خانه موسیقی:

حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی گفت: بعضی از هنرمندان وقتی ما را ترک می‌کنند که تا آن زمان امکان برگزاری مراسمی در خور شخصیت‌شان فراهم نشده است و فرمان مرادی نیز از این نظر مظلوم بود.

به گزارش خبرگزاری کاماکس، مراسم یادمان فرمان مرادی پیشکسوت و عضو سابق هیئت مدیره کانون سازندگان ساز عصر روز گذشته ۲ آبان ماه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم پس از پخش قسمت کوتاهی از یک فیلم مستند از فرمان مرادی، از حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی ایران برای سخنرانی دعوت شد و او ضمن ادای احترام به چهره ارزشمند هنری فرمان مرادی عنوان کرد: استاد فرمان مرادی را همه به نیکی می‌شناسند. بعضی از هنرمندان وقتی ما را ترک می‌کنند که تا آن زمان امکان برگزاری مراسمی در خور شخصیت‌شان فراهم نشده است و او نیز از این نظر مظلوم بود.

وی افزود: مرادی انسان کم‌نظیری بود؛ کم‌نظیر نه تنها به جهت ساخت و ساز بلکه او در طول زندگی پنجاه ساله کاری خود شخصیت یگانه‌ای داشت.

نوربخش بابیان اینکه مرادی به تنهایی بخشی از تاریخ موسیقی بود، یادآور شد: خوشبختانه توانستیم بخشی از این خاطرات را ثبت‌و‌ضبط کنیم، اما آن‌گونه که باید، نشده است چراکه این خاطرات در نوع خودش کم‌نظیر بوده است. خاطرات او مربوط به اتفاقات پیش از انقلاب در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی و در برهه انقلاب و تعطیل شدن موسیقی و روز‌های پرالتهاب دهه شصت ممنوعیت و محدودیت‌هاست که همه جالب و شنیدنی است.

مدیرعامل خانه موسیقی ایران با بیان اینکه مرادی انسان نیک‌خواه، نیک‌نفس، خوش باطن، زلال و شفافی بود، اظهار کرد: منیتی در وجود این مرد بزرگ نبود. طی همه سال‌ها که در خانه موسیقی در خدمت او بودیم عرق عجیبی به این حوزه و همکارانش داشت و تمام زمانش را خالصانه در اختیار این حوزه قرار داده بود. درونی و عمیقا انسان بی‌نیازی بود، نان و شهرت برایش مطرح نبود و هرگز چیزی نمی‌خواست و طبع بلندی داشت.

این هنرمند همچنین افزود: مرادی، فرزندان خوبی نیز تربیت کرد. فرزند بزرگ او به نام رحمان، تحصیل‌کرده و نخبه در عین حال نوازنده تار درجه یک بود که از بد تقدیر گرفتار بیماری صعب‌اللعلاجی شد و در عنفوان جوانی دنیا را ترک کرد. هرچند که مرادی در مواجه با این مصیبت، در ظاهر خم به ابرو نمی‌آورد، اما درون او به انزوا کشانده شد.

حمیدرضا نوربخش در پایان صحبت هایش گفت: مرادی همیشه سعی داشت در حوزه کاری اصلاح ذات‌البین و آشتی برقرار کرده و هم‌افزایی داشته باشد. متاسفانه ما شخصیت بزرگی را از دست دادیم. این جلسه خوشبختانه برگزار شد و باید جلسات مکرر دیگری باشد تا از او بگوییم و بیشتر از پیش او را بشناسیم. هر چه بیشتر می‌گذرد بیشتر متوجه می‌شویم چه دوست نازنینی را از دست داده‌ایم. آن نسل، مربی و تربیت کننده بودند و خوشبختانه تاثیرات بسیاری داشته‌اند و کسانی را در کانون سازندگان ساز تربیت کرده‌اند که اکنون فعالیت می‌کنند و دست‌پرورده آن بزرگان هستند و امیدوارم این راه ادامه داشته باشد.

در ادامه نماهنگ دیگری از فرمان مرادی پخش شد و قطعه‌ای توسط محراب آقاجانی با ساز تنبور نواخته شد که این ساز را فرمان مرادی ساخته بود.

سپس محمود فرهمند سازنده ساز که از دوستان نزدیک فرمان مرادی بود بخشی از خاطرات مشترک‌شان را برای حضار بازگو کرد.

اجرای دونوازی تار و تنبک در دستگاه شور توسط فریدون احتشامی و سعید احتشامی بخش بعدی این مراسم بود.

سپس محمدرضا ژاله طی سخنانی همراه با شعرخوانی از خاطراتش با فرمان مرادی گفت. بخش بعدی این مراسم نیز شعرخوانی و غزل‌خوانی رضا عابدی بود.

در پایان برنامه مهرداد ترابی با سازی که فرمان مرادی آن را ساخته بود، سه‌تارنوازی را برای حاضران اجرا کرد.