ایجاد دهانه ای به عمق یک کیلومتر در سطح سیاره سرخ

در اثر برخورد سیارک رخ داد؛

برخورد یک سیارک غول پیکر با مریخ منجر به ایجاد بیش از دو میلیارد دهانه کوچک در سطح آن شده که امکان بررسی عمیق تر سیاره سرخ را برای دانشمندان فراهم می آورد.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری کاماکس به نقل از اسپیس، بیش از دو میلیون سال پیش، یک سیارک غول پیکر به مریخ برخورد کرد و منجر به ایجاد یک دهانه عظیم و حدود دو میلیارد دهانه کوچکتر در سطح آن شد. 

مجموع این دهانه های ثانویه منطقه ای به طول یک هزار مایل (یک هزار و هشتصد کیلومتر) را شامل می شود و این رویداد سیارکی را به یکی از بزرگ ترین برخورد هایی که در تاریخ نسبتاً جدید روی سیاره سرخ مشاهده شده تبدیل می کند.

تخمین زده می شود که سیارک هایی با ابعاد کافی برای ایجاد تخریب گسترده مانند آنچه که قبلا در سطح سیاره سرخ رخ داده، تنها هر سه میلیون سال یک بار به مریخ برخورد کنند.

این برخورد در خط استوای مریخ در منطقه ای رخ داد که «الیزیوم پلانتیا» (Elysium Planitia) نامیده می شود. دهانه اصلی با عرض 8.6 مایل (13.9 کیلومتر) و عمق 0.62 مایل (یک کیلومتر) شکل گرفته است؛ از سوی دیگر، دهانه های ثانویه حاصل از برخورد، اندازه ای از 656 فوت (200 متر) تا 0.8 مایل (1.3 کیلومتر) قطر دارند و بر اساس بررسی صورت گرفته توسط دانشمندانی طبق الگوی سیستم پرتویی بزرگ به سمت بیرون گسترش می یابند.

محققان باور دارند، علیرغم قدمت 2.3 میلیون ساله این حادثه، دهانه اصلی و موارد ثانویه آن که برخی از آنها در جریان های گدازه ای که از قله آتشفشان خاموش مریخی ناشی شده اند بسیار جوان هستند.

در اثر برخوزد سیارک با مریخ یک منظره منحصر به فرد و عجیب در سطح سیاره سرخ ایجاد شده که به طور واضح نشان از نفوذ سنگ ها به سطح مریخ دارد.

با توجه به این حادثه شگفت انگیز، پژوهش گران و دانشمندان به دنبال بررسی عواقب این برخورد بزرگ بر سیاره مریخ و فهمیدن فرآیند های زمین شناسی و انقلابی که این منجر به بروز این برخورد شده هستند.

به طور کلی، این حادثه نشان می دهد که وقوع ضربه ها و برخورد های فضایی به سطح سیارات ممکن است اثرات زیادی داشته باشد و می تواند فرآیند های ارتکابی و شکل دهی سطح سیاره ها را تغییر دهد. این یکی از دلایلی است که مطالعه و بررسی آسیب پذیری سیارات در برابر برخورد های فضایی را مهم و حیاتی جلوه می دهد.